Stichting Morijo Loita

HOE HET BEGON
In december 1993 brengt een groepje Nederlanders met Baobab Reizen een bezoek aan Kenia en Tanzania. Een deel van het programma bestaat uit een bezoek aan een Masai-dorpje en een wandeltocht van zes dagen met Masai-gidsen door de Loita hills.
Tijdens de wandeltocht leren de reizigers de Masai goed kennen. Er ontstaat een goed contact. Dit komt mede door het enthousiasme waarmee de hoofdgids vertelt over de levenswijze en gebruiken van de Masai. Niet alleen de culturele aspecten komen aan bod maar ook de problemen waarmee de Masai al tijden worden geconfronteerd.
In het kort komt het er op neer dat de Masai steeds meer gedwongen worden hun nomadische levensstijl op te geven en zich op één plek moeten gaan vestigen. Het voordeel van het wonen op een permanente plaats is dat de kinderen naar school kunnen. Helaas is het aantal scholen in het zuiden van Kenia niet groot. Voor de kinderen van Morijo is het maar liefst twee uur lopen om naar de dichtstbijzijnde school. Bovendien voert de weg door heuvelachtig terrein waar olifanten, buffels en leeuwen leven. Een lange gevaarlijke weg naar school dus. Veruit de meeste kinderen blijven daarom thuis.
Het liefst zouden de Masai in hun eigen dorp een school bouwen, zodat álle kinderen de kans krijgen naar school te gaan. Men vindt het erg belangrijk dat de kinderen leren lezen en schrijven. Dit geeft hun de mogelijkheid om in de toekomst beter op te komen voor de belangen van de Masai, bijvoorbeeld door zitting te nemen in lokale politieke organen. Zo kunnen zij zich verweren tegen diverse voornemens van de regering, die de Masai-cultuur en levenswijze aantasten.
Door een periode van grote droogte in 1993/1994 is het kapitaal van de Masai, het vee, echter in grote aantallen doodgegaan. Voor de bouw van een school ontbreken eenvoudigweg de financiële middelen. Wel heeft men kans gezien een jongen een opleiding tot onderwijzer te laten volgen. En voor de bouw van de school was ook al wat geld ingezameld en wat materiaal gekocht.
Terug in Nederland besluit een deel van de groep het er niet bij te laten zitten en de Masai bij de bouw van de school te steunen. Het oprichten van een stichting blijkt een goede en veilige manier voor het inzamelen van middelen. In juni 1994 is Stichting Morijo Loita dan ook al een feit.
Visie
Stichting Morijo Loita werkt vanuit de opvatting dat onderwijs mensen de mogelijkheid biedt om zelf hun toekomst te bepalen.
Gedeelde verantwoordelijkheid en inzet staan centraal. De gemeenschap bepaalt zelf de prioriteiten en levert een actieve bijdrage in het project.
De drie belangrijke pijlers waarop projecten plaatsvinden zijn:
- Kwalitatief goed onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is.
- Bevorderen van onderwijs aan meisjes.
- Betrokkenheid van de gemeenschap bij de school.